اثر میکروانکپسولاسیون بر زنده مانی باکتری پروبیوتیک بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم در شرایط شبیه سازی شده معده و روده

طی دو دهه اخیر، ردیابی و شناسایی سویه­های بومی با کتری­های لاکتیک، بخش عمده­ایی از مطالعات مربوط به این گروه از میکروارگانیسم­ها را به خود اختصاص داده است. هدف از این تحقیق بررسی کارآمدی کپسولاسیون جهت حمل باکتری بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (KC355240) و بررسی بقای باکتری در شرایط شبیه­سازی شده معده و روده می­باشد. باکتری بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم فعال­سازی شده و با استفاده از آلژینات کلسیم ریزپوشانی گردید و اندازه و مورفولوژی ذرات تعیین شد. سپس قابلیت زنده­مانی باکتری پروبیوتیکی طی عبور از شرایط شبیه‌سازی شده معده و روده (2=pH، آنزیم پپسین در معده و 4/7= pH، نمک صفراوی روده) مورد بررسی قرار گرفت. ریخت‌شناسی دانک‌ها با روش SEM، کپسول‌هایی با ظاهرکروی را نشان داد؛ که نشان دهنده اثر مثبت آلژینات به منظور تشکیل دیواره­ای یکنواخت برای این باکتری است. نتایج این مطالعه بیانگر این است که کپسولاسیون باکتری با آلژینات منجر به تولید دانک‌هایی یک شکل، منظم و کروی با قطر کمتر از 100 میکرومتر شده، همچنین ریزپوشانی با آلژینات کلسیم بقای باکتری لاکتو باسیلوس پلانتاروم طی عبور از سیستم گوارشی را تا 4 سیکل لگاریتمی بهبود می‌بخشد.  باکتری پروبیوتیک بومی، ریزپوشانی، محیط شبیه سازی شده معده و روده، میکروسکوپ الکترونیSEM